῞Ορκος καί φιλαλήθεια

«Πάλιν ἀκούσατε ὅτι εἰπώθηκε στούς ἀρχαίους ‘όὐκ ἐπιορκίσεις, ἀποδώσεις δέ τῷ Κυρίῳ τούς ὅρκους σου’’. ᾿Εγώ δέ σᾶς λέγω νά μήν ὁρκίζεσθε καθόλου· οὔτε στόν οὐρανό, διότι ἐκεῖ εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ· οὔτε στή γῆ, διότι αὐτή εἶναι ὑποπόδιο τῶν ποδῶν του· οὔτε στά ῾Ιεροσόλυμα, διότι εἶναι πόλις τοῦ μεγάλου Βασιλέως (τοῦ Θεοῦ)· μήτε στήν κεφαλή σου νά ὁρκισθεῖς, διότι δέν μπορεῖς μέ τή θέλησή σου νά κάνεις μιά τρίχα της ἀπό ἄσπρη σέ μαύρη. ῎Ας εἶναι δέ ὁ λόγος σου ἕνα ναί ἤ ἕνα ὄχι. ῞Ο,τι εἶναι πέρα ἀπό αὐτά προέρχεται ἀπό τόν πονηρόν».

῾Ο Νόμος τοῦ Μωϋσέως δέν ἀπαγόρευε τόν ὅρκο, ἀλλά τήν ἐπιορκία. ῾Ο πιστός ᾿Ισραηλίτης ὄφειλε νά ἀποδίδει (νά ἐξοφλεῖ) στόν Θεό τίς ἔνορκες ὑποσχέσεις καί βεβαιώσεις του. ῎Εμενε ὅμως σ᾿ αὐτό, χωρίς νά εἰσχωρεῖ βαθύτερα. ῾Ο Χριστός, συμπληρώνοντας τό Νόμο, ἀπαγορεύει τελείως τόν ὅρκο. ῾Ο νέος τῆς χάριτος ᾿Ισραηλίτης (ὁ χριστιανός) δέν πρέπει νά ὁρκίζεται καθόλου. Οὔτε στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ οὔτε καί στά κτίσματα πού προέρχονται καί ἀνήκουν σ᾿ αὐτόν. Μέ τόν τρόπον αὐτό θεραπεύεται ριζικά τό μεγάλο ἁμάρτημα τῆς ψευδορκίας καί τῆς ἐπιορκίας. ῞Οσοι ζοῦν στή ψυχή τους τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀληθινοί καί στίς σχέσεις τους μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους. ῾Ο λόγος τους ἔχει ἰδιαίτερη βαρύτητα. Δέν ἔχουν ἀνάγκη νά λαμβάνουν ὅρκους γιά νά γίνουν πιστευτοί ἀπό τούς ἄλλους. ῞Ενα ναί ἤ ἕνα ὄχι (μία κατάφαση ἤ μία ἄρνηση), λίγα δηλαδή λόγια ἀνεπιτήδευτα καί ἁπλά, εἶναι ἀρκετά γιά νά βεβαιώσουν αὐτά πού λέγουν. Τά λόγια τά πολλά προέρχονται συνήθως ἀπό καρδιές ρηχές καί πονηρές. Εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ.