ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

πίσω


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Πρόλογος

Οι πηγές της πίστεως 1-12

Ο Χριστιανικός Θεός 13-21

Ο Χριστιανικός Θεός 22-28

Ανθρωπολογία 29-39

Ανθρωπολογία 40-55

Τριαδολογία 56-65

Χριστολογία 66-72

Χριστολογία 73-78

Η Θεοτόκος 79-83

Η Απολύτρωση 84-94

Εκκλησιολογία 95-101

Εκκλησιολογία 102-113

Η Θεία Χάρις 114-121

Η δικαίωση του ανθρώπου 122-132

Η πλήρωση του Ευαγγελικού Νόμου 133-138

Τα μέσα της χάριτος 139-147

Τα μέσα της χάριτος 148-157

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 158-168

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 169-172

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 173-191

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 192-201

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 202-206

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 207-213

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 214-217

Σημειώσεις

ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Πρόλογος

Εισαγωγή

Αρθρον πρώτον

Αρθρον δεύτερον

Αρθρον τρίτον

Αρθρον τέταρτον

Αρθρον πέμπτον

Αρθρον έκτον

Αρθρον έβδομον

Αρθρον όγδοον

Αρθρον ένατον

Αρθρον δέκατον

Αρθρον ενδέκατον

Αρθρον δωδέκατον

Παράρτημα

Εντολή πρώτη

Εντολή δευτέρα

Εντολή τρίτη

Εντολή τετάρτη

Εντολή πέμπτη

Εντολή έκτη

Εντολή εβδόμη

Εντολή ογδόη

Εντολή ενάτη

Εντολή δεκάτη

Υποσημειώσεις

1 - 25

26 - 50

51 - 75

76 - 100

101 - 150

151 - 200

201 - 250

251 - 300

301 - 350

351 - 400

401 - 450

451 - 491

76. Στν Π. Διαθκη ναφρονται πολλς γγελοφνειες. ᾿Ενδεικτικ εναι μφνιση το γγλου Ραφαλ στν Τωβα, τν ποον συνδευσε σ ταξδι του γι μι οκογενειακ του πθεση. Ο γγελος πρε μορφ νεανα.

77. Στν ρχαα ᾿Εκκλησα διατυπθηκε κα δα τι ο γγελοι πολλαπλασιστηκαν μ τρπο πνευματικ, νλογο πρς τν ϋλη φση τους.

78. Χρ. ᾿Ανδροτσου, Δογματικ..., ν ᾿Αθναις 1907, σ. 126.

79. «Οχ πντες εσι λειτουργικ πνεματα ες διακοναν ποστελλμενα δι τος μλλοντας κληρονομεν βασιλεαν;» (Εβρ. 1,14).

80. Η ᾿Εκκλησα δεται σ κθε θεα λειτουργα της· «Αγγελον ερνης, πιστν δηγν, φλακα τν ψυχν κα τν σωμτων μν...». Κα, Πρξ. 12,16· « γγελος ατο στιν». Βλ. κα τν εδικ προσευχ πρς τν φλακα γγελο.

81. Λουκ. 5,10· «χαρ γνεται νπιον τν γγλων το Θεο π ν μαρτωλ μετανοοντι».

82. ᾿Ονομασες στ Γραφ πο κφρζουν τ σκοτειν φση κα τ ργο τν δαιμνων πρχουν πολλς· Σατανς ( ντικεμενος), διβολος, πατρ το ψεδους, νθρωποκτνος, πειρζων, πονηρς, ρχων το σκτους το κσμου τοτου, δρκων, Βελζεβολ, Βελιλ, Εωσφρος (Χρ. ᾿Ανδροτσου, Δογματικ, σ. 127).

83. Μι πολ δυνατ περιγραφ το διαβλου κα το ργου του μς παρχει γ. Γρηγριος Νσσης· Ες τ σματα τν σμτων, Ρ 44,880 –881 Α.

84. Ατ φανεται στν περπτωση το ᾿Ιβ, το ποου κατστρεψεν ν ριπ φθαλμο τν περιουσα κα τν οκογνεια.

85. ᾿Ακμη κα τος χορους, τ κθαρτα ζα, δν εχε τ δναμη ατοβολως ν καταστρψει, λλ χρειαζταν τν δεια π τν Κριο (Ματθ. 8,31).

86. Γεν. 1,5.

87. Οτι μεγλη θλιτητα κα καταστροφικ μανα το νθρπου φελεται κατ να μρος στν πδραση το πνεματος τς πονηρας, εναι, γι τος χοντες νοιχτ τ πνευματικ τους ασθητρια, ναντρρητο. Δν μπορε λογικ σκεπτμενος νθρωπος, ατς πο πταξε τ γ στ σκψη του κα γρωχα χνηλατε τος ορανος, τ ν τ πολυδναμο κα πολυστχαστο πο χει στ νεργητικ του τσο λαμπρ πιτεγματα πο κινον τ θαυμασμ, ν μ χει τ δυναττητα ν᾿ ντιληφθε τ χος στ ποο πορεεται, ν᾿ ντισταθε στν καταστροφικ μανα τς φσες του, στν θλιτητα πο δημιουργε λογιστα του κα μετατρπει σ καυτ κλαση τ ζω του! Κποια λλη δναμη πρπει ν πιδρ στ φθαρμνη φση του, ν παραλει τ βολησ του, ν θολνει τ μυαλ του κα ν σκιζει τ λγο του, στε –κατ σχμα ξμωρο– λογικς νθρωπος ν καταντ χειρτερος κα π τν λογη κτση (Ψαλμ. 48,21), ν᾿ ατοκτονε στ καταστροφικ του παραλρημα κα χαλνωτος ν δεει πρς τ θνατο! Η δναμη ατ εναι διβολος, πο ς πνεμα χει τ δναμη ν᾿ γγζει τς ψυχς, ν τς ναμοχλεει κα ν τς συνταρσσει, κα τ δυναττητα (χι τν ποχρεωτικ ξαναγκασμ) ν τς πηρεζει πρς τν μαρτα, ποα εναι τ δηλητριο τς φσεως κα βασικ ατα τς νθρπινης κακοδαιμονας κα θλιτητος. Η μαρτα εναι κπρος το διαβλου, τν ποαν τ ποστατικ πνεμα φησε στν Παρδεισο, μετατρποντς τον σ φρικτ θικ σκουπιδτοπο, τ μελαν στγμα πο πθεσε στν αγ τς νθρπινης στορας κα πο γιγαντθηκε στ συνχεια γι ν μετατρψει τ ζω το παραβτη σ μι νχτα σκοτειν κα σληνη!

88. Γεν. 2,7.

89. Γεν. 2,7. –Ως πρς τν τρπο παραγωγς τς ψυχς πρχουν τρες θεωρες· α) τς προϋπρξεως· β) τς μεταφυτεσεως δι το σπρματος κατ τ γαμικ σχση κα γ) τς μεσης δημιουργας π τν Θε. Η πρτη θεωρα (τς προϋπρξεως) εναι σφαλμνη. Ως γνωστν, τν ποδχτηκε ᾿Ωριγνης, πηρεαζμενος π νλογα πλατωνικ διδγματα. Ο δο λλες θεωρες γνονται ποδεκτς στν πατερικ παρδοση. Εναι γνμες θεολογικς, πο χουν κθε μα τ δικ της πιχειρματα [«οτε δγμα τς ερς τοτο (δηλ. τρπος παραγωγς τς ψυχς) πστεως, ζτημα δ φιλοσοφίᾳ κα θεολογίᾳ προσκον, κν τος τοιοτοις οκεως τ δυνμει διακρνουσιν καστος». Γεννδιος Σχολριος, παρ Θεοδ. Ζση, Γεννδιος Β Σχολριος (1980), σ. 304].

Ως πρς τ χρνο καταβολς τς ψυχς ατς πρπει ν εναι –μ βση τ χριστολογικ δγμα– χρνος συλλψεως το μβρου στ μτρα τς γυνακας. Υπρχει ββαια κα θεωρα τς μεταγενστερης νσεως τς ψυχς μ τ σωματικ μβρυο, σ κποιο στδιο τς κυοφορας του.

90. «Η οκ οδατε τι τ σμα μν νας το ν μν Αγου Πνεματς στιν» (1 Κορ. 6,19).

91. Γεν. 2,15.

92. Γεν. 1,28.

93. Γεν. 2,16. 17.

94. Γεν. 3,5.

95. Η ρθδοξη θεολογα σν συνπεια τς πτσεως δχεται τν πλρη πλεια τν δρων τς ρχγονης δικαιοσνης (π ρους θανασα, κακα, πονα κ..) πο εχε δσει στν πρτον νθρωπο, γι ν πιτχει ατς καλτερα τν προορισμ του. Παρλληλα δχεται τν ξασθνηση κα τν μαρωση τς θεας εκνος, συνπτουσα σωτερικς ρχγονη δικαιοσνη κα εκνα, π το δφους τς ποας πρτη ναβλαστνει. Η ρωμαιοκαθολικ θεολογα φ᾿ τρου, δεχμενη τν ρχγονη δικαιοσνη ς πρσθετο δρο τς χριτος στ θεα εκνα, στν πτση βλπει μν φανισμ το δρου ατο, χι μως κα οσιαστικ ζημα τς εκνος, ποα ξακολουθε ν πρχει στν ρχγονη φυσικτητ της. Μ τν μαρτα φαιρονται πλς τ πιπρσθετα δρα τς χριτος. Η προτεσταντικ, τλος, θεολογα, ταυτζουσα ρχγονη δικαιοσνη κα εκνα, βλπει στν πτση παντελ καταστροφ τς εκνος, σ σημεο πο νθρωπος ν μν χει τ δναμη ν στοχασθε κα ν πρξει τ γαθ. Ο δες ατς, πως εναι φυσικν, χουν ντκτυπο κα στς ντστοιχες σωτηριολογικς ντιλψεις τν θεολογιν ατν. Γι τν Προτεσταντισμ διατερα εναι γνωστ θση πο λαμβνει, τι νθρωπος σζεται μνο δι τς χριτος το Θεο, πορριπτομνης τς συμβολς τν γαθν ργων.

96. «Οτι Θες θνατον οκ ποησεν οδ τρπεται π᾿ πωλείᾳ ζντων» (Σοφ. Σολ. 1,13).

97. Γεν. 2,17.

98. Ρωμ. 5,12.

99. Γεν. 3,1.

100. ᾿Ιω. 8,44· «κενος νθρωποκτνος ν π᾿ ρχς».

προηγούμενη  επόμενη

 

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.