ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

πίσω


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Πρόλογος

Οι πηγές της πίστεως 1-12

Ο Χριστιανικός Θεός 13-21

Ο Χριστιανικός Θεός 22-28

Ανθρωπολογία 29-39

Ανθρωπολογία 40-55

Τριαδολογία 56-65

Χριστολογία 66-72

Χριστολογία 73-78

Η Θεοτόκος 79-83

Η Απολύτρωση 84-94

Εκκλησιολογία 95-101

Εκκλησιολογία 102-113

Η Θεία Χάρις 114-121

Η δικαίωση του ανθρώπου 122-132

Η πλήρωση του Ευαγγελικού Νόμου 133-138

Τα μέσα της χάριτος 139-147

Τα μέσα της χάριτος 148-157

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 158-168

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 169-172

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 173-191

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 192-201

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 202-206

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 207-213

Τα επτά Μυστήρια ειδικά 214-217

Σημειώσεις

ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Πρόλογος

Εισαγωγή

Αρθρον πρώτον

Αρθρον δεύτερον

Αρθρον τρίτον

Αρθρον τέταρτον

Αρθρον πέμπτον

Αρθρον έκτον

Αρθρον έβδομον

Αρθρον όγδοον

Αρθρον ένατον

Αρθρον δέκατον

Αρθρον ενδέκατον

Αρθρον δωδέκατον

Παράρτημα

Εντολή πρώτη

Εντολή δευτέρα

Εντολή τρίτη

Εντολή τετάρτη

Εντολή πέμπτη

Εντολή έκτη

Εντολή εβδόμη

Εντολή ογδόη

Εντολή ενάτη

Εντολή δεκάτη

Υποσημειώσεις

1 - 25

26 - 50

51 - 75

76 - 100

101 - 150

151 - 200

201 - 250

251 - 300

301 - 350

351 - 400

401 - 450

451 - 491

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  

Εδαμε στν ρχ τς μελτης μας, τι τ δγματα τς πστεως μαζ μ τς θικς πρξεις το νθρπου βρσκονται σ μι ρμονικ μεταξ τους σχση, σ μι ντητα πο σφραγζει τ ρθδοξο θος, δηλαδ τν διατερο τρπο μ τν ποον ᾿Ορθοδοξα κφρζει τ στερο βθος της κα κνει τν ξωτερικ της φανρωση στν κσμο.

Η πστη ποτελε τ ζωογνο θεμλιο τς θικς πρξεως, τν μπνει κα τν καθοδηγε, στε ν εναι νργεια φωτισμνη κα σρροπη. Ατ δ πλιν ποτελε τν μπρακτη πιστοποηση τς δυνμεως το δγματος, τν καρπ το δντρου τς πστεως, κμδα το ποου καθιστ κδηλη τ δναμη τς φανερωμνης θεας λθειας. Πστη κα πρξη δγμα κα θος εναι ο δο ροι τς δικαισεως το νθρπου, τ δο σταθερ βθρα στ ποα στηρζεται σωτηρα το νθρπου. Κατ τν ρθδοξη σωτηριολογα, νθρωπος γι ν σωθε χρειζεται πρτιστα πστη ρθ, βασισμνη στ λγο τς θεας λθειας, πως ατς δθηκε κα λειτουργε στ χαρισματικ χρο τς ᾿Εκκλησας. Οποιαδποτε πκλιση π τν πστη ατ, ποιαδποτε αρετικ στρβλωση τν δογμτων κα ντιλογα πρς ,τι ποκλυψεν Θες στερε τν νθρωπο τς σωτηρας. Παρλληλα, εναι παρατητη κα παρουσα γαθν ργων, σν κφραση ζως διαθερμαινμενης κα φωτιζμενης π τν πστη. Τ γαθ ργα φυσικ δν εναι καθ᾿ αυτ ξιμισθα. Ο Θες δηλαδ δν εναι ποχρεωμνος –που ατ πρχουν– ν τ νταμεψει. Ομως παρουσα τους, ς πτ πιστοποηση τς λθειας κα τς ζωτικτητος τς πστεως, εναι ναγκαα δι τ δικαωση το νθρπου. Μνο κτω π τ πρσμα ατ θεωρομενα τ γαθ ργα εναι σχετικς ξιμισθα. Περιττ ββαια ν σημεισουμε, τι τ γαθ ργα εναι δυνατ κα χουν τν κποια ξα τους μνο μ τ βοθεια τς χριτος το Θεο, ποα τ μπνει κα τ καθιστ δυνατ. Ετσι Θες, νταμεβοντας τ γαθ ργα, δν κνει τποτε λλο π το ν στεφαννει τ δια του τ δρα, διτι χρη πο τ πραγματνει εναι δωρε λεθερη το Θεο. Εναι λθος ν νομζουμε, τι πστη, σν μι γκεφαλικ παραδοχ τν θεων ληθειν χωρς τν ποιτητα το νρετου βου, πο στιζεται κυρως στν γαπσα καρδα, μπορε ν σσει τν νθρωπο. Μι ττοια πστη χουν κα τ δαιμνια, χωρς ατ ν τ δηγε στ σωτηρα446. Μνον πστη δι᾿ γπης νεργουμνη447, δηλαδ ρθ ποδοχ τν δογμτων συνταιριασμνη μ τν μπρακτη γπη πρς τν Θε κα τ συννθρωπο, μπορε ν σσει τν νθρωπο448. ᾿Ορθοδοξα κα ρθοπραξα ποτελον τ δο κλνητα βθρα πνω στ ποα στηρζονται τ θος κα πρς σωτηρα δυναμισμς τς ᾿Ορθοδξου Καθολικς ᾿Εκκλησας.

Μετ τ λγα ατ, στ συνχεια θ πομε λγα λγια κα γι τ νμο το Θεο πο ποτελε κφραση τς πστεως, πως ατς κφρζεται στς δο Διαθκες πο δθηκαν στν νθρωπον π τν Θε, μα ( παλαι) στ ρος Σιν κα λλη ( να) στν π το Ορους Ομιλα το Κυρου.

α) Ο παλαις Νμος.

Ο παλαις Νμος δθηκε στ ρος Σιν τν τρτο μνα π τς ξδου τν Εβραων π τν Αγυπτο κα κατ τν πορεα το λαο πρς τ γ τν πατρων του449.

Ο Νμος ατς δθηκε μ ξαιρετικ μεγαλοπρπεια, μ θορυβδεις κδηλσεις, μσα σ καπνος κα διτορες φωνς σαλπγγων, μ στραπς κα σ νεφλη γνοφδη, στε ν πτοηθε σρκινος κενος κα ασθησιακς λας π τ χηρ ατ κδηλματα, ν ντυπωσιαστε κα ν μπορσει ν λβει τσι κποια ασθηση τς μεγλης σημασας τς θεας φανερσεως κα το γεγοντος τι μ τν τρηση τς διαθκης το Θεο θ γινταν «λας περιοσιος π πντων τν θνν»450. Τ γεγονς δ, τι Νμος δθηκε στ ρος χει συμβολικ ναγωγικ σημασα. Τ ρος εναι τπος ψηλς. Η προσγγιση τς κορυφς του παιτε νβαση. Ομοια κα Θες κατοικε στ ψηλ (στος ορανος), μακρι π τ χθαμαλτητα τς γς. Γι ν προσεγγσεις τν ᾿Αλθεια κα τ Νμο του, πρπει ν᾿ νβεις ψηλ, ν᾿ φσεις πσω σου τ ταπειν κα χαμαζηλα, ν᾿ ποδεσμευτες π ,τι σ κρατε δεμνο μ τ γ, ν᾿ ποκολληθες π κθε λικ κα γινο ( κφραση χει σημασα τροπικ). Τ ρος που κατβη Θες ταν τπος γιος. Στν μαρτωλ λα παγορετηκε προσγγισ του. Μνον πηρτης το Θεο νβηκε μαζ μ τν δελφ του ᾿Ααρν στν κορυφ, γι ν συναντσει κε τν Θε. Ο λας στσο στν ποον φοροσε μεσα θεα φανρωση, γνστηκε π τ Μωϋσ μ νηστεα, γκρτεια κα ξωτερικος καθαρμος, σν να ἣἂὃἂἣ῟ἣ θικς προετοιμασας παρατητης γι τν ποδοχ το Αγου.

Ο Νμος, ν κα προσαρμοσμνος στν θικοπνευματικ ντοχ το νθρπου τς παλαις οκονομας, μως, ς φανρωμα τς λυτρωτικς βουλς το Θεο, ς κφραση το γου του θελματος σ μι πρτη φση τς θεας ποκαλψεως, χει κατλυτο κρος κα σχ κα μελλε, συμπληρομενος, ν νσωματωθε στ να οκονομα τς χριτος στ πρσωπο το σαρκωμνου Λγου το Θεο. Περιλαμβνει δ Νμος δκα βασικς ντολς, ο ποες ρυθμζουν τ καθκοντα το νθρπου πρς τν Θε κα τ συννθρωπο. Ας τς δομε κπως ναλυτικ.

προηγούμενη  επόμενη

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.